- Szczegóły
-
Opublikowano: środa, 31, marzec 2010 22:00
Niech Zmartwychwstanie Pańskie,
które niesie odrodzenie duchowe,
napełni wszystkich spokojem i wiarą,
da siłę w pokonywaniu trudności
i pozwoli z ufnością patrzeć w przyszłość...
Naszym Mariampolanom i miłośnikom Kresów Wschodnich
życzy Zarząd Stowarzyszenia Wspólnoty Mariampolskiej.
- Szczegóły
-
Opublikowano: czwartek, 04, luty 2010 23:00
W sobotę 30 stycznia 2010 roku we Wrocławiu odbyło się spotkanie założycielskie mające na celu powołanie stowarzyszenia na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o Stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 z późn. zm.). W spotkaniu założycielskim uczestniczyło 18 osób, po długiej dyskusji przyjęto Statut Stowarzyszenia "Wspólnota Mariampolska" przy parafii NMP na Piasku we Wrocławiu. Były też sygnały przyjęcia innego statutu i innej nazwy stowarzyszenia a nawet przerwania spotkania i wyznaczenia innego terminu spotkania.
Celem Stowarzyszenia jest działalność wspomagająca:
-podtrzymywanie tradycji narodowej, pielęgnowanie polskości oraz rozwoju świadomości
narodowej, obywatelskiej i kulturowej,
-rozwój wspólnot i społeczności lokalnych,
-rozwijanie kontaktów, współpracy i działanie dla pojednania między narodami Polskim i Ukraińskim,
-pielęgnowanie i upowszechnianie wiedzy o kulturze, tradycji i dobrach kultury polskiej i ukraińskiej.
Stowarzyszenie realizuje swe cele poprzez:
-współpracę z władzami państwowymi, samorządowymi oraz organizacjami o charakterze społecznym w Mariampolu na Ukrainie,
-organizowanie kontaktów pomiędzy organizacjami społecznymi, stowarzyszeniami, fundacjami a władzami i organizacjami państwowymi oraz organizacjami działającymi w ramach Komitetu Rewaloryzacji Mariampola na Ukrainie lub innymi, działającymi na rzecz społeczności mariampolskiej,
-działanie na rzecz Polskich i Ukraińskich ośrodków kultu religijnego związanych z Mariampolem (Grodem Maryi) lub Obrazem Matki Boskiej Mariampolskiej we Wrocławiu,
-propagowanie i organizowanie wymiany międzykulturowej,
-organizowanie wyjazdów do miejsc na Ukrainie mających znaczenie dla historii i kultury Narodów Polskiego i Ukraińskiego,
-współorganizowanie pobytu zorganizowanych grup wycieczkowych ukraińskich w Polsce,
-organizowanie warsztatów twórczych, imprez kulturowych oraz prelekcji oraz udział w podobnych działaniach organizowanych przez ukraińskie organizacje i stowarzyszenia twórcze i kulturowe.
Grupa założycielska Stowarzyszenia wybrała Zarząd Stowarzyszenia w składzie:
1. Andrzej Tarnowski - Prezes Zarządu
2. ks. Stanisław Pawlaczek - Sekretarz
3. Stanisław Tomczak - Skarbnik
oraz Komisję Rewizyjną w składzie:
1. Agata Lewicka-Dyrcz - Przewodnicząca
2.Maria Gwizdak
3.Stanisław Dorosz
W najbliższych dniach Zarząd Stowarzyszenia przedłoży wymagane dokumenty w celu rejestracji w sądzie.Po dokonaniu rejestracji będzie możliwość składania deklaracji i przyjęcia członków do Stowarzyszenia.
- Szczegóły
-
Opublikowano: sobota, 24, październik 2009 22:00
Szanowni MARIAMPOLANIE i miłośnicy MARIAMPOLA. Tegoroczna pielgrzymka do Mariampola (piętnasta) odbyła się w dniach od 24 sierpnia 2009r (wyjazd z Wrocławia) do 30 sierpnia 2009r. (wyjazd z Mariampola). Zgodnie z programem uczestniczyliśmy w bliższych i dalszych wyjazdach po okolicy. Całodniowy wyjazd obejmował zwiedzanie zamków (zgodnie z programem) oraz odwiedzenie miejsca bitwy pod Zadwórzem. Bitwa pod Zadwórzem ? która miała miejsce 17 sierpnia 1920 roku w czasie wojny polsko-bolszewickiej pomiędzy oddziałem 330 polskich Obrońców Lwowa pod dowództwem kpt. Bolesława Zajączkowskiego a siłami bolszewickiej Pierwszej Konnej Armii Siemiona Budionnego. Rozegrała się ona na dalekim przedpolu Lwowa, 33 km od miasta w pobliżu wsi Zadwórze, znajdującej się obecnie na terytorium Ukrainy. Celem obrońców było opóźnienie podejścia wojsk bolszewickich do Lwowa. Heroiczna obrona zakończyła się sukcesem wojsk polskich. Pomimo zdobycia stacji kolejowej Zadwórze, Budionny zrezygnował z kontynuowania walki o Lwów kończąc marsz na zachód. Skierował się na północ na odsiecz wojskom w rejonie Wieprza i Warszawy, ale po klęsce pod Komarowem wycofał się na wschód. W bitwie poległo 318 Polaków i z uwagi na heroiczną walkę obrońców nazywana jest polskimi Termopilami. 28 sierpnia br (piątek) uroczyście odsłonięto i poświęcono dwujęzyczną tablicę wraz z figurą Matki Boskiej usytuowaną przy wjeździe do Mariampola od strony Halicza. Napis po ukraińsku Mariampil oraz po polsku Mariampol. Poświęcenia dokonali ks. greckokatolicki Roman, prawosławny ks. Witalij w asyście naszego ks. Stanisława z Wrocławia. Tablicę tę ufundowało społeczeństwo Mariampola (drugiej podobnej tablicy dwujęzycznej przy wjeździe do innych miejscowości nie spotkałem) Po południu odbył się kolejny Festiwal Pieśni Maryjnych na terenie szkoły w Mariampolu, niestety bez udziału naszych zespołów. Na następny festiwal zapraszam również nasze polskie zespoły. W sobotę 29. sierpnia br. odłączyłem się wraz z żoną i Janem Bandurą od naszych pielgrzymów i udaliśmy się do Korościatyna (obecna nazwa Krynica). Korościatyn to rodzinna wieś dziadka ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego ze strony ojca, odległa od Mariampola 25 km w kierunku przez Uście Zielone. Celem naszym było odnalezienie tej miejscowości i pobranie ziemi z cmentarza. W czasie wojny proboszczem parafii w Korościatynie był ks. Mieczysław Krzemiński, który przeżył mordy i spalenie wsi a następnie długie lata pełnił posługę duszpasterską na Dolnym Śląsku i tam został pochowany. Wdzięczni parafianie zgłosili się do Jana Bandury z prośbą o przywiezienie ziemi z Korościatyna na grób księdza, prośbę spełniliśmy. W niedzielę rano wyjazd autokaru do Lwowa i dalej do granicy. Nasz wyjazd (mój i żony) z Mariampola nastąpił w poniedziałek rano do Doliny i we wtorek rano do granicy. Za zorganizowanie tegorocznej pielgrzymki dziękujemy Andrzejowi i ks. Stanisławowi. W przyszłym roku wyjazd podobnie jak w br. lecz dzień wcześniej czyli 23 sierpnia-powrót z wyjazdem z Mariampola 29 lub 30 sierpnia 2010 roku. Pozdrawiam i zapraszam do wyjazdu w przyszłym roku. Admin strony - Stanisław Dorosz.
- Szczegóły
-
Opublikowano: sobota, 24, październik 2009 22:00
Podczas tegorocznego Odpustu we Wrocławiu zrodziła się inicjatywa odnowienia otoczenia wokół zbiorowej mogiły na cmentarzu w Mariampolu. W miejsce obecnego krzyża wraz z ogrodzeniem proponuje się ustawienie małego pomnika (kamiennej płyty nagrobkowej) na cześć pomordowanych. Jeśli inicjatywa uzyska poparcie społeczne z zapewnieniem funduszy, można w powyższej sprawie wystąpić do władz w Mariampolu o wyrażenie zgody. Wszystkich zainteresowanych proszę o dokonywanie wpisów tutaj Pozdrawiam.
- Szczegóły
-
Opublikowano: sobota, 27, czerwiec 2009 22:00
Przy Parafii NMP na Piasku
50-328 Wroclaw, ul. Katedralna 4
Wroclaw, 25 czerwca 2009 roku
Szanowni Panstwo,
Drodzy Mariampolanie i przyjaciele Mariampola
Znów uplynal prawie rok od naszego ostatniego, corocznego pielgrzymowania do Grodu Maryi. Tegoroczna pielgrzymka przypada w dwudziesta rocznice koronacji obrazu Matki Boskiej Mariampolskiej koronami Ojca Swietego Jana Pawla II. Tak, to wydarzenie mialo miejsce w dniu 10 wrzesnia 1989 roku Znów serdecznie, jak co roku, zapraszamy Szanownych Panstwa do wspólnego podjecia trudu pielgrzymowania do Mariampola. Poswiecmy nasz trud Pani Mariampolskiej, której slynacy laskami obraz przybyl do Wroclawia razem z tymi którzy go czcili i nie chcieli pozostawic go w odleglym kraju, w niespokojnych powojennych czasach. Podobnie jak w latach ubieglych tak i w tym roku w miesiacu lutym podjete zostaly dzialania przygotowujace nowa pielgrzymke. Tak, jak i przy organizacji poprzedniej pielgrzymki tak i teraz wybierajac trasy przejazdów chcielismy osiagnac dwa cele tj. umozliwienie dluzszego pobytu w Mariampolu oraz, co jest równiez istotne, zobaczyc inne nowe miejsca lub odwiedzic ponownie miejsca znane z poprzednich pielgrzymek. Pobyt w Mariampolu oraz codzienne wyjazdy wycieczkowe zostaly tak zaplanowane abysmy mogli spedzic troche czasu z naszymi gospodarzami i znajomymi oraz odpoczac i powspominac. Przygotowywanie planu tegorocznej pielgrzymki mialo na wzgledzie równiez wiek niektórych pielgrzymów. Staralismy sie przygotowac program pielgrzymki taki, który pozwolilby pogodzic wyjazdy do innych miejscowosci na Ukrainie z mozliwoscia odpoczynku. Nasz pobyt w Mariampolu laczy z corocznymi obchodami Dni Mariampola (okolicznosciowe spotkania, zabawy, festyn). W ubieglym roku obchody Dni Mariampola mialy charakter powazny gdyz Mariampol, podobnie jak wiele miejscowosci na Ukrainie zostal doswiadczony przez wielka powódz. Powódz ta doswiadczyla zwlaszcza mieszkanców nizej polozonych czesci Mariampola. Wedlug wstepnej, uzyskanej od strony Ukrainskiej, informacji w tym roku obchody Dni Mariampola odbeda sie w sobote - 29 sierpnia. Ufamy, ze nic nie przeszkodzi w tych obchodach. Podjete dzialania organizacyjne, przygotowujace tegoroczna pielgrzymke zostaly zakonczone a nasi gospodarze podobnie jak w ubieglych latach oczekuja nas w miesiacu sierpniu. Pielgrzymka do Grodu Maryi rozpocznie sie w dniu 24 sierpnia wyjazdem z Wroclawia a zakonczy sie w dniu 30 sierpnia rano, wyjazdem z Mariampola. To jednodniowe przesuniecie naszym zdaniem pozwoli czcigodnym pielgrzymom zarówno dogodniejszy czas dojazdu oraz powrotu (wieksza niz w dni wolne ilosc dostepnych polaczen), ponadto da mozliwosc spedzenia wspólnie z naszymi gospodarzami i przyjaciólmi kilku godzin w ich czasie wolnym. Proponowany program pielgrzymki podobnie jak w roku ubieglym jest przemienny tzn. po dlugiej podrózy i przyjezdzie do Mariampola nastepny wyjazd jest czasowo krótszy aby umozliwic odpoczynek. Kolejny wyjazd jest zaplanowany jako calodniowy, a nastepny znowu krótszy. Wspominajac zeszloroczne ogniska nad brzegiem Dniestru, które organizowane byly juz wspólnie z naszymi gospodarzami i przyjaciólmi myslimy, ze podczas tegorocznego pobytu w Mariampolu dopisza checi pielgrzymów i oczywiscie sprzyjac bedzie pogoda aby ponownie spedzic wieczór na zabawie i spiewach przy ogniu. Przekonalismy sie, ze takie spotkanie ma bardzo dobry wplyw na wszystkich uczestników. Pragniemy poinformowac i zaprosic na tegoroczna pielgrzymke do Mariampola, która odbedzie sie w dniach 24-31 sierpnia 2009 r. Program pielgrzymki przedstawia sie nastepujaco: 24 sierpnia - godz. 15:00 - wyjazd z Centralnego Dworca Autobusowego we Wroclawiu (obok Dworca Glównego PKP). W dniu 25 sierpnia Msza Sw. W Katedrze Lwowskiej a nastepnie w zaleznosci od stopnia zmeczenia oraz woli pielgrzymów: a)wariant 1: zwiedzanie i wypoczynek w Parku Stryjskim i Parku Chmielnickiego a jezeli pogoda dopisze i sily pozwola, proponujemy odwiedzic miejsce pamieci zamordowanych profesorów lwowskich na Wzgórzach Wuleckich, b)wariant 2: spacer i zwiedzanie lwowskiego rynku i jego okolic. Miedzy 13:00 a 14:00 wyjazd ze Lwowa Przewidywany przyjazd do Mariampola ? godziny popoludniowe w dniu 25 sierpnia. Po przywitaniu udamy sie na kwatery aby odpoczac. 26 sierpnia - godz. 10:00 - wyjazd z Mariampola do Stanislawowa. Wyjazd parogodzinny. Po zwiedzaniu miasta i zrobieniu niezbednych zakupów powrót do Mariampola. O ile pogoda dopisze proponujemy wieczorne spotkanie przy ognisku nad brzegiem Dniestru. 27 sierpnia - godz. 9:00 - wyjazd z Mariampola. Wyjazd calodniowy, podczas tej wycieczki odwiedzimy nastepujace miejscowosci: Halicz, Rohatyn, Swirz, Zadworze, Busk, Olesko, Chwatów, Podhorce, Zloczów i Uniw. Znajduja sie tam warte zobaczenia zabytki architektury. Prawdopodobny powrót do Mariampola w godzinach wieczornych. 28 sierpnia - godz. 10:00 - wyjazd z Mariampola. Wyjazd parogodzinny. Podczas tej wycieczki odwiedzimy miejscowosci Bolszowce, Halicz i Krylos. Prawdopodobny powrót - wczesne godziny popoludniowe. Jezeli pogoda pozwoli proponujemy powtórne wieczorne spotkanie przy ognisku nad brzegiem Dniestru. 29 sierpnia - uroczystosci w Mariampolu - wedlug programu gospodarzy. Najprawdopodobniej w tym dniu odbedzie sie Festiwal Piesni Maryjnych. W tym dniu równiez bedziemy sie zegnac z naszymi gospodarzami i przyjaciólmi. 30 sierpnia - po Mszy Sw. w godzinach porannych wyjazd w droge powrotna do Polski. Proponujemy 2-3 godzinny pobyt we Lwowie jako czas wolny dla dokonania ostatnich zakupów. Nastepnie okolo godz 13:00 - 14:00 udamy sie w dalsza droge powrotna w zaleznosci od stopnia zmeczenia oraz woli pielgrzymów: a)wariant 1: krótkim wypadem do Zólkwi, po zwiedzaniu i ewentualnym dokonaniu ostatnich zakupów udamy sie do granicy panstwa, b)wariant 2: pozostaniemy jeszcze ok.1-2 godziny we Lwowie a nastepnie bezposrednio udamy sie do granicy panstwa. Przewidywany przyjazd do Wroclawia 31 sierpnia godziny ranne. Ze wzgledu na to, ze organizatorzy ze strony ukrainskiej nie przekazali szczególowych informacji o organizowanych obchodach Dni Mariampola przedstawiony wyzej program moze ulec modyfikacji. Poniewaz ubiegloroczne doswiadczenia wskazuja, ze Szanowni Pielgrzymi staraja sie przestrzegac godzin odjazdów to, na szczescie sporadycznie, zdarza sie ze zapominaja o tym lub z innych powodów spózniaja sie na zbiórke i powoduja tym, ze inni zmuszeni sa czekac w autokarze na "spóznialskich". Majac na wzgledzie szacunek dla kazdego z uczestników pielgrzymki zwracamy sie z apelem o przestrzeganie w/w godzin wyjazdów oraz punktualnego stawiania sie na zbiórki np. po zakupach czy tzw. "czasie wolnym". Koszt pielgrzymki, obejmujace przejazd, ubezpieczenie, oplaty graniczne, kalkulujemy na poziomie 320 zl od osoby. Natomiast naszym gospodarzom, którzy nas goszcza sami placimy odpowiednia kwote (w dolarach lub euro). Pragniemy przypomniec Szanownym Pielgrzymom, ze podobnie jak w Polsce, tak i na Ukrainie waluta obca tzn. dolary czy euro maja inna niz przed paru laty wartosc. Wydaje sie, ze kwota 10-12 dolarów (lub euro) za dzien nie bedzie zbyt wygórowana. Na pewno mila rzecza jest otrzymywanie nawet drobnych prezentów dlatego zachecamy Szanownych Pielgrzymów do sprawiania takich niespodzianek naszym mariampolskim dobroczyncom. Zgloszenia i wplaty prosimy kierowac na adres: Ks. Stanislaw Pawlaczek, ul. Katedralna 12, 50-328 Wroclaw. W sprawach pilnych celem zapewnienia w razie potrzeby kontaktu podajemy nasze telefony: Ks. Stanislaw Pawlaczek : (071) 3271159 lub (071) 3224232 oraz tel. komórkowy 0606 631 114 Andrzej Tarnowski : (071) 3292882 oraz tel. komórkowy 0600059034. Jednoczesnie bedziemy wdzieczni za podanie numeru PESEL oraz numeru kodu pocztowego przy adresie, bedzie to potrzebne do ubezpieczenia. Ponadto przekazanie informacji o miejscach pobytu innych bylych mieszkanców Mariampola pozwoli na uzupelnienie posiadanej przez nas wiedzy oraz umozliwi dotarcie do nich z propozycja wspólnego pielgrzymowania do grodu Maryi. Goraco zapraszajac do udzialu w pielgrzymce, laczymy serdeczne pozdrowienia i szczere wyrazy oddania w Panu.
Andrzej Tarnowski, Ks. Stanislaw Pawlaczek
- Szczegóły
-
Opublikowano: środa, 10, czerwiec 2009 22:00
Tegoroczna pielgrzymka do Mariampola odbędzie się w dniach od 24 sieprnia
(po południu wyjazd z Wrocławia) do 31 sierpnia (przyjazd w godzinach rannych do Wrocławia). Szczególy po otrzymaniu programu.
- Szczegóły
-
Opublikowano: piątek, 08, maj 2009 22:00
Szanowni MARIAMPOLANIE. Informuje, ze nasz rodak z Mariampola ks. Wladyslaw Obacz dnia 28 maja 1959 roku w Gorzowie Wielkopolskim otrzymal swiecenia kaplanskie. W tym miesiacu przypada 50 rocznica JEGO swiecen. Z tej okazji w imieniu naszej spolecznosci mariampolskiej oraz osobistym, skladamy Ci serdeczne zyczenia. Niech Cie Bóg blogoslawi przez dalsze lata poslugi kaplanskiej, wdzieczni Bogu za dar Kaplanstwa - MARIAMPOLANIE. Ksiadz Wladyslaw Obacz ur. sie w 1935 roku, jest ostatnim ksiedzem mariampolskim urodzonym w Mariampolu. Ks. Wladyslaw jest moim krewnym, tym bardziej serdecznie dolaczam sie do wspanialego JUBILEUSZU. Stanislaw Dorosz
- Szczegóły
-
Opublikowano: piątek, 20, marzec 2009 23:00
Zainteresowanym podaje do wiadomosci, ze jesienia 2008 roku rozpoczeto budowe kaplicy na "zamku". W sierpniu 2003 roku odbylo sie uroczyste poswiecenie kamienia wegielnego i wkopano drewniany krzyz wyznaczajac tym samym miejsce przyszlej kaplicy. Kaplica powstaje na wyzszej skarpie na wprost naszego kosciola (niestety rozebranego po 1945 roku), inaczej mówiac po wyjsciu z zamku w prawo w kierunku Dniestru. Krzyz wraz z kamieniem wegielnym pozostal na swoim miejscu. Wykonano roboty ziemne i fundamentowe. Pielgrzymowanie nasze do Mariampola w znacznym stopniu zmobilizowalo Ukrainców do tej budowy. Zaznaczyc tez nalezy, ze 30 marca 2003 r. odbylo sie referendum w Mariampolu w sprawie przywrócenia historycznej nazwy, z Marynopola na Mariampil, czyli miasto Marii (Maryi).
- Szczegóły
-
Opublikowano: piątek, 20, marzec 2009 23:00
Stosunki polsko-tureckie do konca XVI w. byly poprawne a nawet przyjazne. Dopiero schylek XVI w. przyniósl zadraznienia w tych stosunkach. Powodowaly je z jednej strony najazdy Tatarów na Rzeczpospolita a z drugiej strony napady Kozaków Zaporowskich na posiadlosci osmanskie nad morzem, jak i na statki tureckie. Niemniej obu panstwom zalezalo na utrzymaniu pokoju. W podpisanych w 1607 i 1619 r. ukladach oba panstwa zobowiazaly sie do ukrócenia najazdów zarówno tatarskich, jak i kozackich. W praktyce, wypelnienie zobowiazan co do najazdów kozackich i tatarskich, okazalo sie niemozliwe. Wzrastalo napiecie w stosunkach polsko-tureckich, przyczynila sie do tego szczególnie pro habsburska polityka Zygmunta III. Kleska wojsk polskich pod Cecora w 1620 r.
a nastepnie zwyciestwo pod Chocimiem w 1621 r. doprowadzily do zawarcia nowego ukladu potwierdzajacego poprzednie zobowiazania. Traktat ten przywrócil na dluzszy czas stosunki pokojowe. W drugiej polowie XVII w. ekspansja turecka zostala skierowana przeciwko Polsce, musialo dojsc do dlugotrwalego konfliktu zbrojnego. Wiek XVII dla Polski byl wiekiem wojen, o ile w pierwszej polowie toczyly sie one poza granicami panstwa, o tyle w II polowie dzialania wojenne byly prowadzone na ziemiach polskich. Powodujac ogromne zniszczenia i upadek gospodarczy. W tych trudnych
i ciezkich czasach przyszlo zyc i dzialac Stanislawowi Janowi Jablonowskiemu zalozycielowi Mariampola. Stanislaw Jan Jablonowski herbu Prus III urodzil sie 3.04.1634 r. w Luczy kolo Jablonowa w ziemi halickiej. Ojciec Jan Stanislaw miecznik koronny, matka Anna z Ostrorogów. W 1647 r. umiera mu ojciec, dalszym wychowaniem zajmuje sie matka. Wysyla syna na studia do Akademii w Krakowie a nastepnie do Paryza, gdzie studiuje inzynierie i fortyfikacje oraz sztuke wojenna. W 1651 r. wraca do Polski. Kariere wojskowa rozpoczyna w 1653 r. od wyprawy zwanieckiej. W czasie najazdu szwedzkiego jako rotmistrz choragwi kozackiej sluzy pod Czarnieckim. Rok 1658 przynosi w zyciu Jablonowskiego duze zmiany. Ozenil sie z Maria Anna Kazanowska wojewodzianka braclawska, przyjaciólka królowej Ludwiki Marii Z Maria Kazanowska bedzie mial szescioro dzieci: Anne Katarzyne 1658-1731 zone Rafala Leszczynskiego, matke króla Stanislawa. Jadwige 1659-1692 zone Jana Krasinskiego. Jana Stanislawa 1669-1731 pózniejszego wojewode ruskiego i pana na Mariampolu. Aleksandra Jana 1671-1723, Elzbiete wczesnie zmarla i Stanislawa Karola 1676-1702. Od czasu ozenku kariera Jablonowskiego potoczy sie blyskawicznie. Oczywiscie nie bez znaczenia bedzie dwór królewski. W 1660 r. zostaje straznikiem wielkim koronnym i pulkownikiem jazdy, w nastepnym roku oboznym wielkim koronnym i jednoczesnie otrzymuje starostwa; zydaczowskie, winnickie, kamienieckie, swieckie i moscickie. Przyjazn z dworem królewskim i zauroczenie Francja przynosza mu dalsze korzysci. Od 1661 r.
(z przerwami) do 1683 r. pobiera pensje francuska. W 1664 r. otrzymuje godnosc wojewody ruskiego. Mniej wiecej od polowy lat szescdziesiatych przechodzi Jablonowski pod dowództwo hetmana Jana Sobieskiego i od tego okresu zaczyna sie jego przyjazn
z Sobieskim. Bierze udzial wraz z Sobieskim w bitwach pod Podhajcami w 1667 r. pod Chocimiem w 1673 r. i pod Lwowem w 1675 r. walnie przyczyniajac sie do zwyciestw Sobieskiego. Po tych zwyciestwach Sobieski nazywa go "Diablonowski". Bierze równiez aktywny udzial w elekcji 1674r. w czasie której 19 maja wyglasza slynna mowe wzywajaca szlachte do poparcia hetmana Jana Sobieskiego. Sejm koronacyjny w 1676 r. przynosi mu bulawe polna koronna. Przyjazn miedzy Jablonowskim a królem Janem III zachwiala sie w 1677 r. Oskarzony na sejmie 1683 r. o chec objecia tronu - wyparl sie wlasnych planów i przeszedl na strone króla. Rok 1683 przynosi Rzeczpospolitej zmiany
w polityce zagranicznej - z orientacji pro francuskiej na habsburska. Przyczynily sie do tego najazd Turków na monarchie habsburska a tym samym zagrozenie chrzescijanstwa w Europie oraz dyplomacja papieska. Po dlugich pertraktacjach i oslabianiu opozycji nadaniami, Stanislaw Jan Jablonowski otrzymal bulawe wielka koronna, tekst przymierza zaczepno-odpornego przeciw Turcji uzgodniono. Sejm przyjal go 1 kwietnia, date te uwazano za zla wrózbe wiec dokument antydatowano na 31 marca. Jeden z punktów traktatu zobowiazywal do "udzielenia przez sprzymierzenca pomocy na czele wszystkich rozporzadzalnych sil w razie oblezenia przez Turków Wiednia lub Krakowa". Gwarantem traktatu zostal papiez Innocenty XI. Podczas dalszych obrad sejmu podjeto tajna uchwale o powiekszeniu i zreformowaniu armii. Zadanie to powierzono hetmanowi Stanislawowi Jablonowskiemu. Sejm uchwalil równiez podwyzszony budzet na utrzymanie tej armii od 1 maja 1683 do 31 stycznia 1685 r. Papiez zobowiazal sie do udzielenia Polsce pomocy finansowej w wysokosci 1 200 000 zl na zaciag i utrzymanie zolnierzy, taka sama kwote zobowiazali sie dostarczyc Habsburgowie. Zaraz po zakonczeniu obrad sejmu, hetman Jablonowski przystapil do prac przygotowawczych. Jednak z powodu klopotów finansowych mobilizacja opózniala sie. Glówny obóz mobilizacyjny usytuowano w Trembowli, gdzie pod koniec maja przybyli obaj hetmani koronni. Wiadomosc o marszu Turków na Wieden król Jan III Sobieski otrzymal 17 lipca z ust posla habsburskiego któremu towarzyszyl nuncjusz papieski. W tym samym dniu powiadomil o tym hetmanów litewskich, nakazujac im przybycie z wojskiem do Krakowa. 18 lipca wraz z królowa i dworem ruszyl do Krakowa. Wybral nie najkrótsza droge przez Kielce ale dluzsza przez Czestochowe, pragnal bowiem przed wyprawa odwiedzic sanktuarium na Jasnej Górze. 15 sierpnia król wyruszyl z Krakowa przez Slask, Morawy w kierunku Wiednia, wszedzie po drodze entuzjastycznie witany. 3 wrzesnia przybyl do Stettelsdorf, gdzie w zamku ksiazat Hardegg odbyla sie narada dowódców wojsk sprzymierzonych. Najwazniejszym problemem w planowanej wspólnej walce byla sprawa naczelnego dowództwa. Pod naciskiem przedstawicieli papieza powierzono je królowi polskiemu. Na tej samej naradzie w Stettelsdorfie przyjeto koncepcje natarcia od zachodu przez Las Wiedenski opracowana niezaleznie przez Sobieskiego i
ks. Lotarynskiego. Inna sprawa budzaca wiele kontrowersji bylo uszykowanie wojsk do bitwy. Byla to sprawa delikatna ze wzgledów prestizowych. W mysl zasad obowiazujacych w XVII w. najbardziej prestizowym miejscem bylo prawe skrzydlo. Po dlugiej debacie prawe skrzydlo przyznano wojskom królewskim, lewe skrzydlo wojskom cesarskim dowodzonym przez ks. Karola Lotarynskiego, centrum zas wojskom niemieckim dowodzonym przez ks. Waldecka. Przeprawe na prawy brzeg Dunaju rozpoczeto 6 wrzesnia pod Tulnn. 8 wrzesnia koncentracja wojsk sprzymierzonych zostala zakonczona. 9 wrzesnia wojsko rozpoczelo marsz ku podnózu Lasu Wiedenskiego. 11 wrzesnia obie armie stanely naprzeciw siebie. 12 wrzesnia 1683 r.
w niedziele ok. godz. 6.00 rozpoczely sie dzialania zbrojne na lewym skrzydle. W tym samym mniej wiecej czasie dzialania rozpoczelo prawe skrzydlo dowodzone przez hetmana Jablonowskiego. Oddzialy polskie po odparciu ataków, najpierw Tatarów pózniej Turków wciaz posuwaly sie do przodu. Ok. godz. 16.00, zarówno król jak
i hetman Sieniawski wydali rozkaz próbnych ataków husarii, kiedy okazalo sie, ze szarza husarii jest mozliwa, a do zmierzchu pozostalo jeszcze ponad póltorej godziny, król wydal rozkaz uderzenia wszystkimi silami, ok. godz. 18.00 obóz Kara Mustafy zostal zdobyty, on sam ratowal sie ucieczka. Bitwa pod Wiedniem zaliczana do najwazniejszych bitew ludzkosci, obronila swiat chrzescijanski przed opanowaniem go przez muzulmanów. W bitwie tej, wojskami sprzymierzonych dowodzil król Rzeczpospolitej Obojga Narodów Jan III Sobieski a bralo w niej udzial ok. 25 tysiecy zolnierzy, bylo to ostatnie wielkie zwyciestwo polskiego oreza. Po bitwie król wysyla poselstwo do Rzymu z listem do papieza zaczynajacym sie od slów "Venimus, vidimus et Deus vicit" (przybylismy, zobaczylismy a Bóg zwyciezyl). Po zwycieskiej bitwie wojna nie zakonczyla sie, trwala nadal, wojska posuwaly sie wzdluz Dunaju za cofajacym sie nieprzyjacielem. W obozie polskim coraz czesciej bylo slychac glosy o wycofaniu
z dzialan wojennych na terenie Wegier i Slowacji i powrocie do kraju. Jednym z chcacym wracac natychmiast bo bitwie do kraju byl hetman Jablonowski. Król jednak walczyl do grudnia. Zwyciestwo pod Wiedniem i szereg zwyciestw na terenie Wegier nie zakonczyly wojny z Turcja. Od 1684 r. dzialania wojenne przeniosa sie na tereny poludniowo-wschodniej Rzeczpospolitej i beda trwac do 1699 r. do pokoju
w Karlowicach. Stanislaw Jan Jablonowski jako hetman wielki koronny bral aktywny udzial zarówno w czasie przygotowan, jak i podczas bitwy i w dzialaniach po jej zwycieskim zakonczeniu. W okresie przygotowan byl odpowiedzialny za mobilizacje
i organizacje jednostek wojskowych przeznaczonych do odsieczy i zadanie to, w miare dostepnych srodków wykonal dobrze. Wystawil równiez z wlasnych pieniedzy choragwie, które poszly pod Wieden. W czasie marszu dowodzil glównymi silami prowadzac je szybko i sprawnie . Przed sama bitwa uczestniczyl w naradach optujac za koncepcjami króla. Podczas bitwy dowodzil prestizowym prawym skrzydlem wypelniajac zadanie doskonale. Po powrocie do kraju bronil granicy poludniowo-wschodniej przed atakami wojsk tatarskich i tureckich. W 1686 r. Jablonowski przejal naczelne dowództwo wojsk koronnych i od razu podjal caly szereg dzialan zmierzajacych do podniesienia wartosci oraz sprawnosci organizacyjnej i bojowej armii. Udoskonalil system informacyjny, przeprowadzil zmiany organizacyjne w piechocie, które podniosly jej wartosc bojowa, usprawnil funkcjonowanie wywiadu i poczty hetmanskiej. Wykazywal duza skutecznosc w budowie mostów i przepraw. Cechowala go troska o kadre dowódcza. Na pewno byl bardzo sprawnym organizatorem i wykonawca zadan. Sluzyl pod znakomitymi dowódcami: Stefanem Czarnieckim i Janem Sobieskim, ale sam nie dowodzil w zadnej wiekszej bitwie, stad trudna jest ocena jego zdolnosci taktycznych. Odpowiadajac za obrone poludniowo-wschodniej granicy przyjal defensywny wariant, byl to wariant najdogodniejszy, biorac pod uwage wielkosc i sile wojsk oraz srodki finansowe jakimi dysponowal. Nie mogac przejsc do dzialan ofensywnych tworzy wzdluz Dniestru caly system obronny. Buduje od podstaw lub rozszerza garnizony: Okopy sw. Trójcy, Wasylów , Uscie , Kozlów , Szaniec Najswietszej Marii Panny i oczywiscie w 1691 r. Mariampol. Wiele tych budowli wznosil z wlasnych srodków. Hetman Jablonowski byl czlowiekiem wielkiej wiary a szczególnie kultu Matki Boskiej. Obraz Matki Boskiej Rycerskiej towarzyszy mu we wszystkich wyprawach wojennych. W 1691 roku Stanislaw Jablonowski (1634-1702), kasztelan krakowski i hetman wielki koronny zalozyl miasteczko Mariampol z czworobocznym rynkiem i zbudowal w nim zamek jako fortece obronna. Cala budowla zabezpieczona byla walem z gleboka fosa ( czesc walów zachowala sie do dnia dzisiejszego). Zalozyciel miasteczka, Stanislaw Jablonowski zmarl w 1702 r. i zostal pochowany we Lwowie. Po smierci hetmana, syn jego Jan, wojewoda- general Ziem Ruskich, objawszy Mariampol w 1703 r. w szczególny sposób zatroszczyl sie o miasto Maryi. Wzniósl nowy kosciól pod wezwaniem Swietej Trójcy
i wystaral sie o stala obsluge kaplanska. Za pozwoleniem wladz koscielnych zostal intronizowany do tej swiatyni slawny, obozowy obraz Matki Bozej, który z hetmanem Jablonowskim dlugi czas wedrowal z wojskiem polskim po polach bitew. Obraz Matki Boskiej Mariampolskiej, choc pochodzenie jego dotad nie zostalo ustalone, ma juz za soba wiekami liczona historie kultu, bo czczony jest przeszlo 300 lat. W samym Mariampolu odbieral czesc okolo 250 lat i slusznie nazywa sie Mariampolskim. Kult tego wizerunku wyplynal na widownie dziejów w XVII wieku, odkad stal sie wlasnoscia hetmana wielkiego koronnego Stanislawa Jablonowskiego. Ten pobozny rycerz wozil go zawsze ze soba, ilekroc szedl na wyprawe wojenna i modlil sie przed nim razem
z wojskiem, polecajac sie z rycerstwem wstawiennictwu Bogurodzicy. Obraz ten od tego czasu zaczeto nazywac: Hetmanskim lub Rycerskim. Po swietnie udanej wyprawie pod Wieden, gdzie byl ten wizerunek, przylgnela tez potem do niego nazwa Matka Boska Zwycieska. Wywdzieczajac sie Matce Bozej za szczególna opieke podczas czestych wypraw wojennych, Jablonowski nazwal na Jej czesc zalozone przez siebie miasto
z zamkiem warownym po lewej stronie Dniestru (naprzeciw Jezupola) Mariampolem tzn. Gród Maryi w 1691 r. Po zakonczeniu wojny pólnocnej (pokój nysztacki w 1721 r.) wojewoda Jan Jablonowski mógl bez przeszkód wypelnic swoje dawne zamierzenia.
W 1726 roku przeniósl siedzibe parafii z Delejowa do Mariampola oraz nalezycie ja uposazyl. Mówi o tym dekret arcybiskupa lwowskiego Jana Skarbka z 10.IV.1736 r. Ta zmiana przyczynila sie do wzrostu znaczenia miasta, przede wszystkim ozywil sie bardzo kult obrazu Matki Bozej Hetmanskiej, do którego zaczely przybywac pielgrzymki z okolicznych miejscowosci (Delejów,Halicz, Jezupol, Meducha, Uscie Zielone).Obraz ten bardzo szybko staje sie znany w calej okolicy dzieki laskom jakie otrzymywali pielgrzymi. Komisja koscielna juz w 1737 r. zalicza ten obraz w poczet cudownych. Obraz Matki Boskiej Mariampolskiej znajdowal sie w Mariampolu do 1945 r. kiedy to wraz z wysiedleniem Polaków zostal przewieziony na Slask do Glubczyc a nastepnie do Wroclawia. Obecnie znajduje we Wroclawiu w kosciele Najswietszej Marii Panny na Piasku. Dlatego nazwa dawnego miasteczka Mariampol zwiazana jest scisle z obrazem Matki Bozej i rodem Jablonowskich jako zalozycieli miasteczka. Prawdopodobnie miasteczko powstalo na prawie magdeburskim, lecz brak jest stosownych dokumentów zródlowych. Wnuk hetmana Jan Kajetan (1699-1764) syn Jana Stanislawa, wlasciciel Mariampola i Jezupola wojewoda braclawski, feldmarszalek wojsk austriackich, senator. Przejawszy w 1731 r. Mariampol, przebudowal kosciól z drewnianego na murowany (1738-1746). Byl po dziadku najwiekszym oredownikiem Mariampola, wniósl duzy wklad w rozwój tego miasteczka, zakladajac fundacje kapucynów, oraz wspólnie z zona Teresa ufundowal zaklad Sióstr Milosierdzia. Za tak duzy wklad w rozwój Mariampola, spoleczenstwo jego imieniem nazwalo plac i ufundowalo figure sw. Kajetana przy glównej drodze w centrum Mariampola. W 1809 r. podczas wyprawy napoleonskiej na wschód, doszlo do walk wojsk polskich z Austriakami. Kiedy to bo bitwie pod Raszynem ksiaze Józef Poniatowski wycofal sie z Warszawy i przerzucil czesc wojska do Galicji, które 26.V.1809 r. zajelo Lwów. Powstaly wtedy nowe pulki galicyjskie. Walki wojsk polskich nabraly w tym czasie charakteru wojny wyzwolenczej. Jeden z oddzialów posuwajac sie na poludniowy wschód doszedl do Mariampola i zajal go. Nalezy pamietac, ze po pierwszym rozbiorze Polski w 1772 r. Mariampol wchodzil w sklad Austrii. Aby zapobiec w przyszlosci podobnym sytuacjom w 1817 r. zaborcy nakazali rozbiórke murów i walów obronnych(czesc walów zachowala sie do dnia dzisiejszego). Oprócz zamku obronnego pobudowany byl równiez w latach 20-ch XIX w. palac po wschodniej stronie zamku obronnego z pieknym wystrojem ( obecnie nie istniejacy juz). Ocena hetmana Stanislawa Jana Jablonowskiego nie jest jednoznaczna. Zarówno jemu wspólczesni jak i dzisiejsi historycy maja rózne zdania. Jego wspólczesni krytykowali go za prowadzenie wojny polsko-tureckiej. Krytykowal go równiez król za brak skutecznosci i trwonienie subsydiów papieskich na dzialania podjazdowe. Ostre slowa padly z ust biskupa chelmskiego Stanislawa Swiecickiego, który zarzucil hetmanowi brak sukcesów
i malwersacje finansowe. Oprócz slów krytyki mial dobra slawe wsród rycerstwa i kadry dowódczej. Dzisiejsi historycy w ocenie Jablonowskiego tez nie sa jednoznaczni. Trzeba jednak przyznac, ze byl jednym z ostatnich wybitnych hetmanów Rzeczpospolitej. Swiadcza o tym slowa zawarte w konstytucji sejmowej z 1703r. "zasluzyl niesmiertelnymi pro publico bono czynami, perennis et grata memoria jego i po smierci nawet w sercach Stanów Rzeczypospolitej zostawala".
- Szczegóły
-
Opublikowano: poniedziałek, 01, wrzesień 2008 22:00
Szanowni Panstwo, w dniach 23-30 sierpnia 2008 r. odbyla sie 14 pielgrzymka do Mariampola zgodnie z przedstawionym wczesniej programem. Zostal on w pelni zrealizowany, pogoda odpowiednia jak na te pore roku. Do nowosci w programie nalezy zaliczyc ognisko w parku na "zamku" z pieczeniem kielbasek i przyspiewkami w obu jezykach, z udzialem Ukrainców. Orientacyjny termin pielgrzymki w przyszlym roku,
w tym samym czasie jak biezacym, na która serdecznie zapraszam. Tym bardziej goraco zwracam sie do naszych MARIAMPOLAN, pielgrzymujcie do ziemi Ojców naszych -
w przyszlym roku przypada jubileusz 15 -lecia naszego pielgrzymowania. 29 sierpnia 2008 roku w Stanislawowie odbyla sie konferencja na temat 325 rocznicy Odsieczy Wiedenskiej, na która to zostalem zaproszony w celu wygloszenia referatu na temat "Rola mariampolskiego cudownego obrazu Matki Boskiej w zwyciestwie pod Wiedniem". Ponizej przedstawiam zaproszenie i program konferencji ( w jezyku ukrainskim) oraz pelny tekst referatu opracowanego wspólnie z bratem Edwardem Doroszem.