Jan Bochenek (ur. 20 września 1931 w Wołczkowie k. Stanisławowa, zm. 2 listopada 2011 w Łodzi) – polski sztangista, medalista olimpijski.

Dwukrotnie startował w igrzyskach olimpijskich. W Melbourne 1956 zajął 4. miejsce w wadze średniej (przegrał z brązowym medalistą różnicą wagi ciała), a w Rzymie 1960 zdobył brązowy medal w wadze półciężkiej (zwyciężył wówczas Ireneusz Paliński).

Bochenek dwukrotnie zdobywał brązowy medal mistrzostw świata w 1957 i 1959, oba razy w wadze średniej. Był srebrnym medalistą mistrzostw Europy w 1959 i brązowym w 1956, 1957 i 1960, także w wadze średniej. Uczestniczył w mistrzostwach świata i Europy w 1954 (10. i 5. miejsce), 1955 (6. i 4. miejsce) i 1958 (5. i 4. miejsce).

Pięciokrotnie zdobywał mistrzostwo Polski w wadze półciężkiej - w latach: 1954, 1956, 1957, 1960 i 1961. Dwa razy był wicemistrzem (w 1952 w wadze średniej i w 1958 w wadze półciężkiej).

Był zawodnikiem Garnizonowego WKS Łódź i Legii Warszawa.

W początkach kariery trenował także lekkoatletykę: rekord życiowy w rzucie dyskiem – 43,50 (1952; wówczas 6. rezultat w kraju w tej konkurencji).

Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem. Trenował m.in. zawodników Łódzkiego Klubu Sportowego, Garnizonowego WKS Łódź oraz reprezentację Polski. Tyle z Wikipedii.

Jan Bochenek odznaczony był m.in. Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Jan był synem Jakuba i Katarzyny Grochalskiej ( córki Błażeja Grochalskiego) z Wołczkowa. Nasi pradziadkowie byli braćmi- czyli byliśmy kuzynami w czwartym pokoleniu.

Przypomnieć należy, że jego matka została zamordowana tragicznej nocy 29/30 marca 1944 roku przez nacjonalistów ukraińskich i spoczywa w zbiorowej mogile na cmentarzu w Mariampolu wraz 57 innymi osobami zamordowanymi tej nocy.

Stanisław Dorosz s. Błażeja i Anny Grochalskiej(Pencyłyk)

 Odczuwam ogromną tremę przed decyzją, kogo wpisać w pierwszej kolejności jako ZNANEGO MARIAMPOLANINA.
Niewątpliwie, jako pierwszy powinien być wymieniony założyciel naszego miasteczka, hetman wielki koronny STANISŁAW JAN JABŁONOWSKI, Jednak On należny hołd otrzymał na stronach poświęconych historii Mariampola.

Kolejna, ważna w dziejach miasta postać, to ksiądz kanonik MARCIN BOSAK, wspaniały kapłan i utalentowany organizator życia społecznego, zamordowany w sierpniu 1941 roku przez banderowców. Jego działalność na rzecz gospodarczego i kulturalnego rozwoju Mariampola, a także męczeńską śmierć, opisują w swoich wspomnieniach pamiętający Go mariampolscy parafianie.

I jeszcze ksiądz JÓZEF GROCHALSKI („Groszek”). Pamiętam Jego niespożytą energię, niezwykłe zaangażowanie w odtworzenie listy poległych i zamordowanych mariampolan, gromadzenie zapisków i wspomnień mieszkańców Mariampola i Wołczkowa. Ten jezuita i podpułkownik był niestrudzonym orędownikiem koronacji obrazu Matki Boskiej Mariampolskiej. Oczywiście, w tych staraniach miał poparcie wielu zacnych ludzi, o których na pewno na tej stronie napiszemy.

Korzystając z prawa pierwszego wpisu, pozwolę sobie na mały nepotyzm i przypomnę postać mojego kuzyna, generała brygady WP, MARIANA EUGENIUSZA TARNAWSKIEGO.
Gienek urodził się w Mariampolu 7 września 1923 roku jako syn Jana Tarnawskiego („Czorneńkiego”) i Marii z Chaszczewskich.
W następnym roku Jan zmarł. Maria utrzymywała siebie i małego synka sama. Na szczęście cieszyła się opinią dobrej krawcowej.
W czasie II wojny światowej Gienek należał, mimo młodego wieku , do polskiego ruchu oporu.
W 1944 roku został powołany do Wojska Polskiego. Po zakończeniu działań wojennych, ukończył szkołę podoficerską a następnie Oficerską Szkołę Wojsk Pancernych. Służył w 52 Pułku Artylerii Pancernej, następnie w Dowództwie Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych. W 1957 roku ukończył Wojskową Akademię Sztabu Generalnego w Moskwie. Następnie pełnił różne funkcje dowódcze, był np. zastępcą dowódcy dywizji do spraw liniowych w 4 Dywizji Zmechanizowanej Śląskiego Okręgu Wojskowego.
W latach 1963 – 1967 był dowódcą 20 Dywizji Pancernej w Szczecinku. Była to funkcja bardzo odpowiedzialna, bowiem poza dowodzeniem jednostkami zmechanizowanymi, pułkami czołgów i artylerii w Szczecinku, Czarnem, Budowie, Choszcznie ,Stargardzie Szczecińskim, Wałczu i Pile, należało utrzymywać kontakt ze stacjonującymi obok, między innymi w Szczecinku i Bornem Sulinowie jednostkami wojsk radzieckich.
Marian Tarnawski był odznaczany wielokrotnie, między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarł 27 maja 1968 roku , mając niespełna 45 lat .Pochowany jest na Powązkach w Warszawie.

W notatce wykorzystałam przekazy rodzinne i zapis Wikipedii
IRENA MARIA

Zapraszam do podzielenia się swoimi wiadomościami z innymi, na temat znanych Mariampolan.
Stanisław Dorosz.