herb   mariampol logo 01     mbm m
Strona poświęcona jest pamięci Kresów Wschodnich - miasta Mariampol w byłym powiecie stanisławowskim, obecnie w rejonie halickim, jego byłych i obecnych mieszkańców.
Text Size

                                                                                                                                                                                               Opole. 26. 07. 2017r.

Szanowni Państwo,

Członkowie Stowarzyszenia, drodzy Mariampolanie i Przyjaciele Mariampola.

Tegoroczna 23 pielgrzymka do Mariampola odbyła się w dniach od 27 czerwca

do 4 lipca 2017r.
Wyjazd nastąpił 27 czerwca 2017 (wtorek) autokarem z Wrocławia z przyjazdem do Mariampola 28 czerwca przed południem po mszy świętej w Katedrze we Lwowie. Wcześniejszy program przewidywał wyjazd 23 czerwca o godz.17.00 z Wrocławia. Grupa nasza liczyła 20 osób oraz indywidualnie 2 samochody osobowe państwa Tomczaków z Głubczyc wraz z przyjaciółmi w liczbie 8 osób. W czwartek 29 czerwca wyjazd do Stanisławowa, wymiana walut, dokonanie niezbędnych zakupów oraz zwiedzanie miasta. Powrót po południu do Mariampola. W drodze powrotnej nastąpiło załamanie pogody, deszcz z burzą spowodował przesunięcie terminu uroczystości na cmentarzu.

Wieczorem po rozpogodzeniach tradycyjne ognisko z kiełbaskami.

W piątek 30 czerwca wyjazd do sanktuarium maryjnego w Latyczowie, powrót w późnych godzinach nocnych.

„Miasto Latyczów było wielokrotnie palone przez Tatarów. Od XV w. do rozbiorów był miejscem, drugim w województwie po Kamieńcu Podolskim, w którym odbywały się sądy szlacheckie: grodzki i ziemski. Do 1793 roku miasto powiatowe w województwie podolskim, później miasto powiatowe w guberni podolskiej. Klasztor - od 1606 roku w Latyczowie znajduje się słynny klasztor dominikański z cudownym obrazem Matki Boskiej. Ze względu na wielką liczbę cudów i łask, jakich doznawali tutaj pielgrzymi, papież Pius VI w 1778 roku wydał dekret o koronacji obrazu. Oryginał tego obrazu znajduje się w Polsce, w Lublinie. W roku 2006 została wprowadzona kopia obrazu, która została poświęcona przez papieża Benedykta XVI w Krakowie. W 1935 roku klasztor był miejscem czystek stalinowskich, w jego katakumbach spoczywają tysiące zamordowanych. W czasie II wojny Niemcy „wyprostowali” drogę przez Latyczów (Lwów – Front Wschodni), prowadząc ją przez tereny ogrodów klasztornych i niszcząc zabytkowe mury klasztorne. Drogę tę budowali Żydzi, po jej ukończeniu zamordowani pod lasem. Klasztor nie został wysadzony w powietrze w czasach Breżniewa, bo jeden z ówczesnych pracowników „kijowskiej architektury”, pochodzący z Latyczowa, wstawił się za jego pozostawieniem. Kościół i klasztor są obecnie odbudowane”. W sobotę 1 lipca wyjazd do Bołszowiec, msza św w kościele, zwiedzanie sanktuarium z nowym proboszczem. Ze względu na trudności terenowe po opadach deszczu zrezygnowaliśmy z wyjazdu do Dytiatyna. Następnie zwiedzanie cmentarza karaimów w Haliczu (Szewczenkowe- dawniej Święty Stanisław) „Na terenie właściwego Królestwa Polskiego w średniowieczu nie powstała żadna karaimska gmina. Pod władzą królów polskich gminy karaimskie znalazły się po 1340, gdy Kazimierz Wielki przejął władzę nad Rusią Halicką. Zgodnie z tradycją do Halicza 80 karaimskich rodzin miało przybyć z Krymu około 1246 r. Wiadomo że oprócz Halicza pod berłem królów polskich znajdowała się jeszcze gmina karaimska we Lwowie, która wydzieliła się tam w 1475 r. Wszystkie gminy i skupiska karaimskie, nawet te powstałe już po 1500 roku, utrzymywały kontakty religijne, kulturalne i rodzinne ze swoimi pierwotnymi społecznościami na Krymie. W pierwszym okresie osiedlania Karaimi mieszkali tylko w kilku miastach na terenie Rusi Czerwonej,Wołynia i Litwy (Halicz, Łuck, Troki). W XVII wieku do skupisk tych doszły także nowe karaimskie społeczności. Podobnie jak miasta chrześcijańskie i gminy żydowskie, również i Karaimi posiadali w Rzeczypospolitej własny samorząd. Kierowany był on przez starszych, wybieranych przez członków danej społeczności. W gminie karaimskiej zatrudniano szkolnika (zarządzał między innymi miejscowym domem modlitwy), gabbaja (skarbnika) oraz hazzana (pełnił funkcje religijne oraz sądowe). Wyjątkowy kształt miał karaimski samorząd w Trokach, w którym miejscowa społeczność już od średniowiecza wybierała własnego wójta, zatwierdzanego później przez wojewodę. Z czasem władza karaimskiego wójta rozszerzyła się na terytorium całej Litwy i zaczął być on wybierany przez przedstawicieli wszystkich tamtejszych gmin karaimskich. Swoje kienesy Karaimi wznieśli w omawianym czasie w Trokach, Łucku Haliczu, Kukizowie, Birżach i Nowym Mieście. Wszystkie zostały zbudowane z drewna. Obok kienes zakładano zwykle również cmentarze (najstarszymi z nich były cmentarz w Trokach oraz na przedmieściach Lwowa, oba pochodzące z końca XV wieku). Z okresu dawnej Rzeczypospolitej zachowały się jedynie cmentarze w Trokach i w Haliczu”. W niedalekiej odległości od cmentarza karaimów znajduje się cerkiew św. Pantelejmona z bardzo starym rodowodem z XII w., m.in. napisami cyrylicą na ścianach zewnętrznych. Po południu udział w Festiwalu Pieśni Maryjnych w Mariampolu i nabożeństwie religijnym z procesją o północy. W niedzielę 2 lipca oczekiwanie na przyjazd arcybiskupa greckokatolickiego Wołodymyra z diecezji stanisławowskiej, następnie msza św. odpustowa z udziałem arcybiskupa, dwóch księży rzymskokatolickich (ks. Stanisław Pawlaczek i ks. Kazimierz Sroka-proboszcz parafii św. Franciszka z Asyżu we Wrocławiu) oraz księży greckokatolickich z sąsiednich parafii. Wieczorem wspólna kolacja w miejscowym barze ufundowana przez społeczność mariampolską z udziałem Wójta Mariampola, ks. Romana i pracowników Urzędu Gminy. W poniedziałek wyjazd do Halicza i tam msza św. w kościele rzymskokatolickim, następnie wyjazd w drogę powrotną przez Lwów z przymusowym postojem na odpoczynek kierowcy. Podczas postoju autokaru zwiedzanie miasta. Późnym wieczorem wyjazd w kierunku granicy z przejściem granicznym w Korczowej. Powrót do Wrocławia przed południem w dniu 4 lipca we wtorek.

Przy tej okazji przypominam i zapraszam na ODPUST do Wrocławia w dniu 10 września 2017 r. godz. 10.30 ( rozpoczęcie mszy odpustowej bez zmiany godzin).

Stanisław Dorosz – administrator strony